GGD-er Gerhard ter Maat: “Hoe zorgen we ervoor dat de agrariër ons weet te vinden?”

Gerhard ter Maat is wijk-GGD-er bij de gemeente Tubbergen. Hij zorgt voor de zogenoemde ‘bemoeizorg ’.

“Mijn doel is dat mensen zorg krijgen die ze nodig hebben. Wanneer ik een melding binnen krijg dan ga ik (on)aangekondigd op huisbezoek om de melding te bespreken om dan samen te kijken naar passende hulp of professionele zorg.”

Geen meldingen over boeren die het lastig hebben
Momenteel hebben 24 gemeenten zo’n wijk-GGD-er, maar dit is nog een project. Gerhard nam contact op met AgroZorgwijzer omdat hij via zijn directe omgeving weet dat er veel leed is op het platteland, maar dat hij hierover nog niet benaderd wordt door agrarische ondernemers. “Tubbergen is een plattelandsgemeente, toch valt het mij op dat ik geen meldingen krijg over boeren die het lastig hebben. Een studiegenoot van me, die in Tubbergen woont, noemde zo een aantal bedrijven waar het niet zo goed gaat. Ik zoek naar een manier waarop ik, of een andere zorgverlener, bij die mensen onder de aandacht kom. Als de boeren niet bij mij of andere hulpverlening in beeld komen, hoe kom ik dan bij hen in beeld?”

Onderzoek GGD IJsselland
GGD IJsselland onderzocht recent de psychische nood onder boeren. Daarin stond ook dat de aansluiting tussen de reguliere zorg en de agrarische sector nog niet goed is, maar hoe zorgen we ervoor dat de agrariër ons weet te vinden?”

Ervaringsdeskundigen aan het woord
“Uit mijn directe omgeving ken ik een agrariër die het heel zwaar heeft gehad. Hij heeft uiteindelijk zijn bedrijf verkocht en werkt nu als vertegenwoordiger in de agrarische sector. Omdat hij open is over zijn ervaringen komen de gesprekken over dit thema wel los wanneer hij in gesprek is met klanten. Ik zie dus echt een rol voor ervaringsdeskundigen. Het zou heel mooi zijn als boeren die hulp hebben gehad hun verhaal willen delen om het makkelijker te maken voor boeren die hulp nodig hebben. Want ik weet dat ze er zijn.”

Verschil in leeftijd
“Volgens de agrariër die ik ken zit er verschil in leeftijd. Ik krijg de indruk dat jongere boeren wat makkelijker hulp zoeken dan oudere. Het is ook mooi dat er nu in het agrarisch onderwijs meer aandacht is voor de mentale kant van het boerenvak. Hopelijk maakt dit het nog makkelijk om hulp te zoeken als dat nodig is. Als het niet lekker loopt op je bedrijf wordt dat vaak als falen gezien. En als je minder inkomsten hebt en daardoor minder zorg voor je dieren kan bieden die daardoor ongezonder worden en minder produceren kom je echt in een vicieuze cirkel. Als hulpverlener kunnen we wel van alles willen maar de agrariër hebben we toch echt nodig om te kijken hoe de aansluiting met de zorg verbeterd kan worden. Daarnaast vraagt het van de hulpverlener kennis te hebben van de problematiek die alle regelgeving met zich mee brengt. Oftewel; verdiep je in de agrarische wereld.”

Wil jij als ervaringsdeskundige je verhaal delen? Mail dan naar info@agrozorgwijzer.nl. Wij kunnen je met Gerhard in contact brengen of jouw verhaal delen via onze kanalen om voor boeren de drempel naar zorg te verlagen.